Blanken verspreidden zich ooit vanuit Noord-Afrika over het hele Midden-Oosten naar Zuid-Azië

werkelijk . . ?

Laten we eens kijken . .

. . het Middellandse Zeegebied was ooit het centrum van de zogenaamde Grieks-Romeinse beschaving. . De Grieks / Romeinse rijken vielen, maar ze hadden zeker hun uitlopers. .

. . in Noord-Afrika (eigenlijk de kustgebieden) waren er ooit Arische culturen. . De parel van deze Noord-Afrikaanse Arische cultuur was zonder twijfel Egypte. . Egypte zelf werd beïnvloed door Griekenland. . Het was gebaseerd op de Griekse cultuur. . (Cleopatra had bijvoorbeeld een Griekse afkomst). 

Hetzelfde was het geval in het Midden-Oosten. . In dit geval wordt met 'het Midden-Oosten' de regio van het Arabische schiereiland tot Iran / Pakistan bedoeld. .

Ooit Arische culturen (in feite was het Midden-Oosten de bakermat van de Arische beschaving...). . Sumeria, Mesopotamia, Babylon, de Perzen enz. .

. . zelfs de Arabieren van het Arabische schiereiland. .

Zuid Azie . . Indai / Pakistaanse cultuur. .

Nu, waarom zijn er vrijwel geen pure blanken meer in die gebieden. .?

Noord-Afrika (de woestijngebieden) zijn altijd een toevluchtsoord geweest voor gemengde Beduin-stammen. . Vanwege de universalistische beweringen van de islam werden deze regio's ingenomen die ongetwijfeld een impact hadden op de Arabieren in die tijd. .

Toen was er slavenhandel met zwarte Afrikanen. .

Het einde kun je je voorstellen. . Een conglomeraat. .

Een voorbeeld is de Arabische wereld. .

 .Betreffende Egypte specifiek. . .  . In het begin was het een trotse en oprechte cultuur. .. Ze hadden echter ook zwarte slaven en door het verder duwen van het Egyptische territorium in de loop van de tijd kwamen ze in contact met de Soedanese volkeren van vandaag (in die tijd aangeduid als 'Nubiërs'..). . .

. Na een korte periode van nog steeds bloeien ervoer Egypte een val naarmate ze meer 'vreemd' bloed consumeerden (op een ras-mixende manier). 

Het resultaat weten we. . .

Hoe zit het met Zuid-Azië. . . ? ?
IIndiase / Pakistaanse blanke culturen bloeiden daar. . .

Dus.  drie Arische blanke culturen verloren we al. . .

Twee, onder andere vanwege slavernij, één vanwege 'expansionisme', een andere om geografische redenen (buurman), een andere omdat een lang kastenstelsel brak. . . . .

Ik post dit vooral om te laten zien dat de Europese / Arische cultuur niet altijd 'beperkt' is gebleven tot Europa / Noord-Amerika / Australië / Eurazië.

 a) heeft een veel bredere en oudere geschiedenis dan velen denken. . .
b) dat rasmenging het einde betekent voor Arische culturen  

c) Dat Ariërs zich op een bepaald moment veel verder verspreidden dan alleen Europa. .(plaatsen als het huidige Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland waren tenslotte 'geregeld'.). . .

Het Arische blanke ras is niet altijd 'een Europese minderheid' door de tijd geweest / door de eeuwen heen. .

Natuurlijk zullen veel geschiedenisboeken daar echter niet dieper op ingaan. . Je zou kunnen bedenken waarom. . .

Volbloed Europeanen maken vandaag ongeveer 9% van de wereldbevolking uit. . Landen als China, het huidige India, de zwarte Afrikaanse regio's en ook de islamitische wereld van vandaag exploderen als het gaat om geboortecijfers. . .
De blanke volkeren zijn tegenwoordig wereldwijd een minderheid (hoewel geschat kan worden dat ze ooit ongeveer 50 procent van de wereldbevolking hadden gevormd.)
. . niet alleen nemen onze aantallen momenteel snel af, als deze trend zich in een niet zo verre toekomst voortzet, zou de laatste Arische baby ooit geboren kunnen worden. 
.

. . Ik ben van plan dit te voorkomen. .
… En jij beste lezer?...

Geschreven door Rickey De Ridder

Brachten de Duitsers Lenin aan de macht?

In 1917 braken er twee revoluties uit in Rusland: die van februari vernietigde de monarchie; die van oktober brengt Lenin aan de macht. Dezeversnelling van de geschiedenis heeft velen verrast. Het Romanov-rijk stortte op zichzelf in, maar sommigen zien de Oktoberrevolutie als het resultaat van een kliek opgezet door occulte krachten die streven naar de dood van het voormalige regime Rusland.

 

Deze zogenaamde samenzwering wordt gegeven als (ondoordringbare) naam "bolsjewisme", voor ideologisch corpus de stellingen van Karl Marx, staatloze filosoof van Duitse joodse afkomst, en voor leider Vladimir Iljitsj Ulyanov, die zichzelf verbergt onder het pseudoniem van Lenin. In tegenstelling tot zoveel andere revolutionairen bereikten de bolsjewieken hun doel snel: ze grepen iets meer dan twintig jaar na de oprichting van hun partij de macht. Zo'n politieke uitbuiting kon alleen maar tot het nors misverstand van nederlagen hebben geleid en de fantasie van samenzwering wekken. Ze veroordelen in Lenin een Duitse agent die in opdracht van het Reich de Russische soldaten heeft gedemobiliseerd en het verzet in het Oosten heeft verbroken.

 

Het begon allemaal op 18 juli 1917, toen de bolsjewistische jacht begon, twee dagen vóór de organisatoren van een grote demonstratie tegen de oorlog in Petrograd. In de krant van ultramonarchistische antisemieten Jivoye Slovo beschuldigt voormalig parlementslid Aleksinski Lenin van intelligentie met de vijand op basis van de getuigenis van de militaire spion Ermolenko. Deze onthullingen komen op het juiste moment wanneer het grote offensief tegen de Duitse vijand dat Alexander Kerenskia op 1 juli lanceerde, rampzalig werd. Als Ermolenko verzekert dat bolsjewistische instructies en geldstromen uit Duitsland stromen, specificeert hij niet - en om een ​​goede reden - hoeveel geld Lenin zou hebben ontvangen, en met welke regelmaat. Zou hij het persoonlijk hebben gebruikt, zoals zoveel spionnen die tussen gevaar en luxe leven? Zijn bescheiden levensstijl pleit liever voor de financiering van de partij en haar propaganda-orgel (Pravda). Laatste vermoeden: hoe hebben de bolsjewieken wapens verkregen, zo niet dankzij de hulp van de Duitsers? Sommige militanten brachten zelfs hun wapens van het front en de Rode Arbeiderswacht profiteerde van de plundering van de arsenalen tijdens de populaire rellen van het jaar 1917. Het is daarom moeilijk te vinden wat het gebruik van Duits geld zou zijn geweest, bescheiden manna als het bestond zelfs.

 

In het buitenland, vooral onder Franse en Britse bondgenoten, werd de aflevering van de 'loodswagen' tegen Lenin gehouden. De bolsjewistische leider, die zijn toevlucht had gezocht in Zwitserland, aanvaardde op 9 april 1917 het Duitse voorstel om het Reich per trein over te steken om naar Rusland te gaan. Het vereist dat de wagen de status van extraterritorialiteit heeft, de reis zonder te stoppen maakt en dat er een uitwisseling is van Russische en Oostenrijks-Duitse krijgsgevangenen. Deze overeenkomst bekroont de inspanningen van Duitse diplomaten en de mysterieuze Alexander Parvus (wiens echte naam is Izrael Helfland). Zeer goed geïntroduceerd in het revolutionaire milieu, legde hij zichzelf op als de verplichte tussenpersoon tussen verschillende diensten van het Reich en Russische ondergrondse kringen. Zijn plan, in 1915 aan de Duitse generale staf voor te stellen de destabilisatie van Rusland door een algemene staking, door te wedden op de bolsjewistische partij, geeft aan dat Parvus eerst en vooral Lenins aura in beslag nam, maar betekent geenszins dat hij was verantwoordelijk voor de overwinning van de bolsjewieken.

 

Parvus droeg alleen bij door achter de schermen te werken om de reis van drieëndertig revolutionairen te organiseren, gebruik makend van de algemene amnestie die op 21 maart 1917 door de voorlopige regering werd verleend. De publiciteit rond deze reis komt overeen met de interesse van het Reich : slagen voor deze manoeuvre die in strijd is met de oorlogswetten voor humanitaire actie (een uitwisseling van gevangenen). En het stelt Lenin in staat zijn breuk te plaatsen bij de Duitse socialisten die zijn verworven in de heilige unie. Maar het 'bolsjewisme van de loopgraven' - de formule van het partijpersoneel die verspreide fenomenen van deserties, weigering om aan te vallen, geweld tegen de officieren omvatte - manifesteerde een protest van de oorlog waarvoor geen Lenin nodig was , nog onbekend, noch Duitse agenten om zich te verspreiden en uit te drukken.

Geschreven door Alexander Sumpf en vertaalt door Rickey De Ridder 

Docent hedendaagse geschiedenis aan de universiteit van Straatsburg. Auteur van de vergeten grote oorlog. Rusland, 1914-1918 , Perrin, Parijs, 2014.

Wat is nationaal anarchisme?

Nationaal-anarchisme groeide uit het fascisme van de derde positie, een anti-kapitalistische uitloper die gelooft in racistisch separatisme in plaats van witte suprematie. Nationaal-anarchisme werd gevormd door verouderde skinheads in een poging om anarchistische en radicale bewegingen te infiltreren en deze activisten in de richting van extreemrechtse nationalistische politiek te brengen. Sommige Amerikaanse nationaal-anarchisten zeggen liever "tribal" in plaats van "national"; dit verwijst naar het organiseren van verschillende, vaak etnisch gescheiden "tribale" neigingen in een pan-secessionistische alliantie. Er zijn vergelijkbare groepen in Duitsland, Rusland, enz. Die zich verkleden als anarchisten of linkse groepen, en zich hun afbeeldingen en slogans eigen maken - maar ideeën promoten over vreemdelingenhaat, blanke suprematie, racisme, islamofobie, antisemitisme en homofobie.

Troy Southgate is een fascistische activist sinds de jaren 1980 en is de leider van de Nationale "Anarchistische" Beweging (NAM)

In Groot-Brittannië publiceren nationaal-anarchisten boeken over fascistische leiders in een poging hun ideeën nieuw leven in te blazen. In Australië zijn ze betrokken bij anti-moslim- en anti-immigrantenpolitiek en worden ze geleid door een voormalig lid van Volksfront, een skinheadgroep. De Bay Area-groep was betrokken bij een straatgevecht op mei-dag met antifascisten na deelname aan een anti-immigratierally met de Minutemen. Hun andere activiteiten omvatten het infiltreren van een pro-Palestijnse parade met antisemitische propaganda, het doneren van voedsel alleen aan blanke daklozen, het protesteren tegen een queer street fair en vertoningen van de film 'Machete' (omdat ze anti-blank zijn), en het verbranden van een koran . Leden van al deze groepen zijn heen en weer gegaan tussen nationaal-anarchistische organisatie en traditioneel fascistisch en extreemrechts politiek werk.

De bekendste nationaal-anarchist is de Brit Troy Southgate.


Ideologie

Het conservatieve revolutionaire concept van de anarch, zoals gearticuleerd door Jünger, staat centraal in het nationaal-anarchisme. Nationaal-anarchisten zien de kunstmatige hiërarchieën die inherent zijn aan de staat en het kapitalisme als systematisch onderdrukkend en ecologisch destructief. Ze distantiëren zich van het fascisme en het marxisme als statist en totalitair, en verwerpen het nazisme als de in diskrediet gebrachte ideologie van een mislukte dictatuur.

Nationaal-anarchisten zien moderniteit, liberalisme, materialisme, consumentisme, immigratie, multiracialisme, multiculturalisme en globalisering als de primaire oorzaken van de sociale achteruitgang van naties en culturele identiteit. Ze benadrukken een strategische en ideologische alliantie van raciale separatisten in de westerse wereld, neo-Euraziatische groepen in Rusland, islamisten in de moslimwereld en autonome en secessionistische bewegingen in de minst ontwikkelde landen om weerstand te bieden aan de "Nieuwe Wereldorde" - globalisering gezien als een instrument van door joden gedomineerd internationaal bankwezen en Amerikaans imperialisme - dat onvermijdelijk leidt tot wereldwijde economische ineenstorting en ecologische ineenstorting.

Nationaal-anarchisme weerspiegelt de meeste spanningen van het anarchisme door de wens uit te drukken om menselijke relaties te reorganiseren, met de nadruk op het vervangen van de hiërarchische structuren van de staat en het kapitalisme door lokale, gemeenschapsbesluitvorming. Nationaal-anarchisten pleiten echter voor collectieve actie georganiseerd volgens de lijnen van etnische nationale identiteit, en streven naar een gedecentraliseerde sociale orde waar stammen een autonome dorpsgemeenschap bouwen en onderhouden, als een organische eenheid, die politiek meritocratisch, economisch zelfvoorzienend is en ecologisch duurzaam.

Nationaal-anarchisten zijn ethnopluralisten, die zich verzetten tegen multiracialisme en miscegenatie, maar ze willen geen racistisch beleid opleggen aan anderen omdat ze het universalisme verwerpen en het particularisme omarmen. Nationaal-anarchisten, die het recht op verschil verdedigen, pleiten publiekelijk voor een maatschappelijk model waarin gemeenschappen die racistisch, etnisch, religieus of seksueel separatisme beoefenen in staat zijn vreedzaam naast gemengde of geïntegreerde gemeenschappen samen te leven zonder geweld te vereisen. Ze beweren dat "National Autonomous Zones" (NAZ) zouden kunnen bestaan ​​met hun eigen regels voor permanent verblijf zonder de strikte etnische verdeeldheid en geweld bepleit door andere vormen van "bloed en bodem" etnisch nationalisme. Zij voeren verder aan dat gebieden zonder significante menselijke ontwikkeling en grensgebieden gezamenlijk worden gehandhaafd en dat vrije zones worden ingesteld die handel en delen tussen gemeenschappen mogelijk maken met instemming van alle betrokken partijen. Sommige nationaal-anarchisten zien de oprichting van alleen-witte NAZ's die zich hebben afgescheiden van de staatseconomie - no-go gebieden voor ongewenste etnische groepen en staatsautoriteiten - als een strategie om burger- en raciale strijd aan te wakkeren om een ​​raciale burgeroorlog en de ineenstorting van het kapitalistische systeem.  

Geschreven door Rickey De Ridder.

Toekomstproblemen

Misschien een leuke cartoon maar zal worden bewaarheid als we geen duidelijke regels opleggen.