De Moord op Martin Luther King

Martin Luther King, Jr. werd vermoord in Memphis, Tennessee, op 4 april 1968, een gebeurtenis die in schokgolven over de hele wereld weergalmde. King was een baptistenminister en oprichter van de Southern Christian Leadership Conference (SCLC) en leidde sinds het midden van de jaren vijftig de burgerrechtenbeweging met behulp van een combinatie van gepassioneerde toespraken en geweldloze protesten om segregatie te bestrijden en aanzienlijke vooruitgang op het gebied van burgerrechten voor Afrikaanse Amerikanen te bereiken. . Zijn moord leidde tot een uitbarsting van woede onder zwarte Amerikanen, evenals een periode van nationale rouw die hielp om de weg te effenen voor een gelijke huisvestingsrekening die de laatste belangrijke wetgevende prestatie van het tijdperk van de burgerrechten zou zijn.

King Moord: Achtergrond

In de laatste jaren van zijn leven kreeg King steeds meer kritiek van jonge Afro-Amerikaanse activisten die voorstander waren van een meer confronterende benadering van het zoeken naar verandering. Deze jonge radicalen bleven dichter bij de idealen van de zwarte nationalistische leider Malcolm X (zelf vermoord in 1965), die King's pleidooi voor geweldloosheid had veroordeeld als 'crimineel' in het licht van de voortdurende onderdrukking van Afrikaanse Amerikanen.

Als gevolg van deze oppositie wilde King zijn aantrekkingskracht uitbreiden tot buiten zijn eigen ras, zich publiekelijk uitspreken tegen de oorlog in Vietnam en werken aan de vorming van een coalitie van arme Amerikanen - zowel zwart als blank - om kwesties als armoede en werkloosheid aan te pakken.

Wist u dit? Onder de getuigen bij de moord op King was Jesse Jackson, een van zijn naaste assistenten. Jackson werd kort na de dood van King bekend en ging vervolgens Operatie PUSH (People United to Save Humanity) vormen en twee keer voor de Amerikaanse president, in 1984 en 1988.

In het voorjaar van 1968 werden King en andere SCLC-leden tijdens de voorbereiding van een geplande mars naar Washington om namens de armen in het Congres te lobbyen, naar Memphis, Tennessee geroepen om de staking van sanitairarbeiders te ondersteunen. In de nacht van 3 april hield King een toespraak in de Mason Temple Church in Memphis.

In zijn toespraak leek King zijn eigen voortijdig voorbijgaan te voorspellen, of op zijn minst een bijzonder reflecterende toon te slaan, eindigend met deze nu historische woorden: “Ik heb het beloofde land gezien. Ik kom daar misschien niet met je mee. Maar ik wil dat u vanavond weet dat wij als volk het beloofde land zullen bereiken. En ik ben gelukkig vanavond. Ik maak me nergens zorgen over. Ik ben voor niemand bang. Mijn ogen hebben de glorie van de komst van de Heer gezien. '

 

Moord op Martin Luther King, Jr.

Net na 18.00 uur de volgende dag stond King op het balkon op de tweede verdieping van het Lorraine Motel, waar hij en zijn medewerkers verbleven, toen een kogel van een sluipschutter hem in de nek sloeg. Hij werd met spoed naar een ziekenhuis gebracht, waar hij ongeveer een uur later, op 39-jarige leeftijd, dood werd verklaard.

Schok en angst over het nieuws van de dood van King leidde tot rellen in meer dan 100 steden in het hele land, inclusief brand en plunderingen. Te midden van een golf van nationale rouw riep president Lyndon B. Johnson Amerikanen op om 'het blinde geweld' af te wijzen dat Koning had gedood, die hij de 'apostel van geweldloosheid' noemde.

Hij riep ook het Congres op om snel de burgerrechtenwetgeving aan te nemen en vervolgens het Huis van Afgevaardigden voor debat in te gaan, en noemde het een passende erfenis voor King en zijn levenswerk. Op 11 april ondertekende Johnson de Fair Housing Act , een belangrijk stuk burgerrechtenwetgeving.

Samenzweringsverhalen 

Op 8 juni arresteerden de autoriteiten de verdachte in King's moord, een kleine crimineel genaamd James Earl Ray , op de luchthaven Heathrow in Londen. Getuigen hadden hem zien rennen uit een pension in de buurt van het Lorraine Motel met een bundel; officieren van justitie zeiden dat hij de dodelijke kogel vanuit een badkamer in dat gebouw had afgevuurd. Autoriteiten vonden Ray's vingerafdrukken op het geweer dat werd gebruikt om King te doden, een scoop en een verrekijker.

Op 10 maart 1969 pleitte Ray schuldig aan de moord op King en werd hij veroordeeld tot 99 jaar gevangenisstraf. Tijdens zijn proces is geen getuigenis gehoord. Kort daarna echter, gaf Ray zijn bekentenis in en beweerde dat hij het slachtoffer was van een samenzwering.

Ray vond later sympathie op een onwaarschijnlijke plaats: leden van de familie van King, waaronder zijn zoon Dexter, die Ray in 1977 in het openbaar ontmoette en begon te pleiten voor een heropening van zijn zaak. Hoewel de Amerikaanse regering verschillende onderzoeken naar het proces heeft uitgevoerd - waarbij telkens de schuld van Ray als enige moordenaar wordt bevestigd - is er nog steeds controverse over de moord.

Ten tijde van de dood van Ray in 1998, betreurde King's weduwe Coretta Scott King (die in de weken na de dood van haar man moedig de campagne had voortgezet om de opvallende hygiënewerkers in Memphis te helpen en zijn missie van sociale verandering op geweldloze wijze heeft uitgevoerd) "Amerika zal nooit het voordeel hebben van de rechtszaak van de heer Ray, die nieuwe onthullingen over de moord zou hebben opgeleverd ... en de feiten betreffende de onschuld van de heer Ray zou hebben vastgesteld."

Impact van de moord op King 

Hoewel zwarten en blanken om het overlijden van King rouwden, diende het doden op sommige manieren om de kloof tussen zwarte en blanke Amerikanen te vergroten, omdat veel zwarten de moord op King zagen als een afwijzing van hun krachtige streven naar gelijkheid door het geweldloze verzet dat hij had verdedigd.

Zijn moord, zoals de moord op Malcolm X in 1965, radicaliseerde veel gematigde Afro-Amerikaanse activisten, wat de groei van de Black Power-beweging en de Black Panther-partij in de late jaren zestig en vroege jaren zeventig aanwakkerde.

King is de meest bekende Afro-Amerikaanse leider van zijn tijdperk gebleven, en het meest openbare gezicht van de burgerrechtenbeweging , samen met haar meest welsprekende stem.

Een campagne om een ​​nationale feestdag ter ere van hem te vestigen begon bijna onmiddellijk na zijn dood, en de voorstanders overwonnen aanzienlijke oppositie - critici wezen op FBI- bewakingsdossiers die wijzen op King's overspel en zijn invloed door communisten - voordat president Ronald Reagan het wetsvoorstel van de koning in de wet ondertekende in 1983.

De Illuminati-orde

(...) De oprichter van de Illuminati Orde was de professor in het natuur- en kerkelijk recht aan de Beierse Staatsuniversiteit in Ingolstadt, Adam Weishaupt (geboren 1748 in Ingolstadt, stierf 1830 in Gotha). Weishaupt, een jezuïetenleerling (zoals Joseph Goebbels, Heiner Geissler en Oskar Lafontaine), met iets meer dan twintig jaar arts, met vierentwintig professoren, was toegelaten tot de lodge 'Theodor zum guten Rat' in München. Maar ontevreden over de systemen van die tijd, kwam hij - zoals vele anderen doen - zeker   onder de invloed van de ideeën van verlichting en de "storm en drang" die zij hebben gecreëerd om hun eigen systeem uit te vinden. De verdedigers van Weishaupt geloven dat hij zich alleen bezighield met het organiseren van de jeugdige studenten en hen van de jezuïeten of de Rozenkruisers worstelde, terwijl zijn vijanden beweren dat zijn bestelling was geïnitieerd door de geheime oversten van de vrijmetselarij of door de jezuïeten wiens doeleinden moesten dienen.

Opmerking: interessant in deze context is wat de hoogwaardige vrijmetselaar, trotskistische en Sovjet-topdiplomaat Kristjan Yurievich Rakovsky in het verhoor door de ambtenaar de GPU Gabriel G. Kuzmin op 26 januari 1938 getuigde in Moskou om de nek te ontvluchten in een van de stalinistische zuiveringen:

"(...) Ken je dat verhaal zonder titel, dat alleen wij kennen, natuurlijk, als de grondlegger van de Eerste Internationale van het Communisme, Adam Weishaupt? Herinner je je zijn naam? Hij was de leider van de Orde van Vrijmetselaars bekend als "I 1 1 umin aten", wiens naam hij leende van de tweede antichristelijke en communistische samenzwering van de periode, de gnostici. Toen deze grote revolutionair, Semit en Exjesuit, de triomf van de Franse revolutie voorzag, besloot hij (of kreeg de opdracht - zoals zijn baas de grote filosoof Mendelssohn wordt genoemd) om een ​​organisatie op te richten die geheim zou zijn en de Franse revolutie haar politieke doelen zou het moeten blijven transformeren in een sociale revolutie voor de vestiging van het communisme. In die heroïsche tijden was het een enorm gevaar om het communisme als doel te noemen. Vandaar alle voorzorgsmaatregelen, beproevingen en mysteries waarmee hij de Illuminati moest omringen. Er was nog een eeuw over voordat men publiekelijk kon bekennen als een communist zonder gevangenis of executie.

Wat je niet weet is de connectie van Weishaupt en zijn volgelingen met de eerste Rothschild. Het geheim van de eerste bron van het fortuin van deze beroemdste bankier kan worden verklaard door het feit dat zij de penningmeesters van de eerste Komintern waren. (...) "

De Illuminati Orde werd opgericht op 1 mei 1776; dit is de dag van de eerste leden. De principes voor deze Weishaupt, zoals hij zelf in zijn "Apology of the Illuminati" (1786) het schrijven aangeeft "Vom Verdienste" (1765) van de toen zeer gerespecteerde, ook geëerd door Herder filosoof Thomas Abbt (1738 - 1766). De relevante passage luidt: "Om het tijdelijke en eeuwige welzijn van vele, vele mensen te bevorderen; om hun leven te regelen en te veranderen door middel van voorschriften, zodat ze steeds gezegend worden, meer en meer perfect; ervoor zorgen dat dezelfde regels even gebruikelijk zijn als populair; dergelijke situaties, waarin ze allemaal tot een gemeenschappelijk goed moeten worden geleid, en alle verwikkelingen, de meest mogelijke gevallen, moeten opnieuw worden bekeken; aan het werk gaan als niemand ze nog mogelijk ziet; jarenlang werken, soms zonder vrucht, troosten, rechttrekken, zichzelf stimuleren; geen tegenslagen, geen gevaar; laat geen innerlijke afkeer of lauwheid zegevieren; en dit alles alleen omdat het behoort tot het gebruik en de vroomheid van de hartelijk geliefde medemensen. "Geïnspireerd door deze zinnen stelde hij zijn religieuze regels op, die hij eerst" statuten van perfectibilisten "noemde. Later verving hij de naam "Perfectibilists" door "Illuminati".

Officieel, dwz voor communicatie met de lagere graden, verklaarde Weishaupt dat de Orde slechts één doel had: "Verzameling en geheime instructie in wetenschappelijke kennis; dat hij een geheime school van wijsheid zou moeten zijn waarin de oprichter alleen jonge academici wilde accepteren en hen ongestoord wilde leren wat stompzinnigheid en Pfaffeneigennutz uit de openbare bibliotheek hadden verbannen. aanbevolen voor hen: Seneca, Epictetus, Marcus Aurelius, Plutarch, Paus, Smith, Basedow, Meiners, Abbt, Montague, Helvetius, La Bruyere, Tobias Knaut, Hirschfeld, Bellegarde, La Noble en Wieland. (...)

Artikel vertaalt uit het Duits.

Barry Seal en de moord op JFK

de sleutel tot de JFK-moord is het CIA-verbonden Redbird-vliegveld in Dallas .

Naar verluidt vloog de CIA's Barry Seal een 'ontsnappingsvliegtuig' uit Dallas na de moord op Kennedy.

In 1958 begon Seal met het overzetten van wapens naar Fidel Castro die werd ondersteund door mensen binnen de CIA.

Volgens de vrouw van Seal, Deborah, "vloog Barry Seal een ontsnappingsvliegtuig uit Dallas nadat JFK was vermoord."

In Louisiana vertelde de mortuariumbibliothecaris van de Baton Rouge-advocaat aan onderzoeker Daniel Hopsicker: "Mijn ex-man, die 'verbonden' was, vertelde me dat Barry Seal een ontsnappingsvliegtuig uit Dallas vloog nadat JFK was vermoord."

Volgens Hopsicker was het verhaal van het vluchtvliegtuig Barry Seal een 'open geheim' in bepaalde kringen in Louisiana.

Volgens John Odom: (John Odom was een vriend en klasgenoot van de middelbare school van Barry Seal).
"Toen we op de middelbare school zaten, kreeg ik een telefoontje van Barry met de vraag of ik 's ochtends met hem naar Lacombe wilde vliegen ..."We ... vlogen naar het kleine vliegveld daar. En toen we uit het vliegtuig stapten was er een man op het asfalt ...
"Zijn naam was David Ferrie.

"Hij was kapitein in de Louisiana Civil Air Patrol .

(Na de JFK-moord werd David Ferrie van de CIA ingeschakeld voor ondervraging op verdenking dat hij bij de moord betrokken was geweest. Victor Marchetti van de CIA getuigde dat Ferrie voor de CIA werkte)

Op de terugweg naar Baton Rouge vertelde Barry Seal aan Odom dat hij voor Ferrie werkte, van wie hij zei dat het 'CIA' was.
Volgens Odom: "Seal zei dat hij $ 400 per week verdiende met het 'vliegen' van kratten met wapens en verordening voor Ferrie."

Een half uur nadat JFK was neergeschoten, meldden mensen die in de buurt van Redbird Airport in Dallas woonden bij de politie dat een klein privévliegtuig, niet geparkeerd op de landingsbaan maar aan het einde van de landingsbaan op een grasveld naast het hek, zijn motoren had gereviseerd voor een uur.

Een FBI-bestand van 10 maart 1967 beschrijft uitspraken van Louis Gaudin over de luchtverkeersleiding op de luchthaven van Redbird.

Barry Seal's ogenschijnlijke besturing van een JFK-moordenaarsvliegtuig wijst opnieuw naar Bush Sr. en zijn trawanten (het Biderman-deel van de DuPont-familie, Rockefellers en meer). De United Fruit-Company van DuPont was bijvoorbeeld overal actief in de Varkensbaai (maffia witwassen van geld via Lansky's Miami National Bank naar Zwitserland). Veel van de maffia in de moord op JFK waren in de buurt van de United Fruit-Company van DuPont. 

Zie je een patroon in het optreden van Seal, Bush Sr. en Duponts / Rockefellers over JFK? Het punt is dat toen Seal in 1963 ongewoon grote bedragen werd betaald aan pilootvliegtuigen op mob- en CIA-gerelateerde vluchten, je er bijna zeker van kunt zijn dat Bush Sr, wiens naam en telefoonnummer in Barry Seal's persoonlijke telefoonlijst stonden toen Seal werd doodgeschoten , was zich al bewust van of gebruikte piloot Barry Seal al om hoeveelheden CIA-gerelateerde heroïne te verplaatsen.

BARRY SEAL EN CASTRO

 Toen Barry Seal voor het gerecht werd gebracht, ontvingen zowel de officier van justitie als de rechter een brief waarin werd gedreigd dat als de aanklachten niet werden ingetrokken, de afzender zou praten over bepaalde kwesties van nationale veiligheid.

Barry Seal: "Ik werkte voor de CJ Simpson de Cuba Drilling Company , die drie roterende boorplatforms had die actief waren in Cuba … 'Deze verzendingen van' oorlogswerktuigen 'door de CIA hadden geen bekende openlijke goedkeuring van de regering van de Verenigde Staten ...

"De hele trieste puinhoop van de CIA die Fidel Castro in een positie heeft gebracht om de regering van Juan Batista omver te werpen, nooit aan het publiek is verteld."

Een rapport van een Amerikaanse agent van de geheime dienst in Chicago verklaarde dat een CJ Simpson de Cuba- medewerker genaamd Homer Echevarria op de hoogte was van de moord op Kennedy ... voordat het gebeurde.

De dag vóór de moord op JFK vertelde Echevarria de informant dat 'we nu genoeg geld hebben ... zodra' we 'voor Kennedy zorgen.'

JOEL SKOUSEN ZEGT:

"CIA en agenten van de geheime dienst die deel uitmaakten van de 'zwarte' ondergrondse kant, waren betrokken bij de moord op John F. Kennedy, Bobby Kennedy en Martin Luther King, om hen martelaars te maken voor een veel groter politiek doel. De moordenaars hebben misschien het doel niet geweten, maar degenen die de bevelen gaven, wisten het wel.

John F. Kennedy was naar mijn mening de eerste president die werd gekozen die eigenlijk wist dat hij aan de macht werd gebracht door deze krachtige ondergrondse groep. Hij was echter slechts een persoon op het tweede niveau, en vrij wegwerpbaar, zoals we later ontdekten. JFK werd neergehaald door dezelfde leiders die hem inbrachten. De taak werd uitgevoerd door een selecte groep vuile trucsjongens van de CIA zoals Barry Seal, de geheime dienst en de FBI. Dit was 's werelds eerste goede blik op de werking van de samenzwering. Ze maakten veel slordige fouten en kwamen er maar om één reden mee weg - ze hadden genoeg controle over de media, leden van het Hooggerechtshof, het Congres en een groot aantal anderen dat ze bijna alles konden verbergen. Hun fouten waren enorm en hadden meerdere cover-ups nodig. Kijkend naar hoe ze het deden, vertelde me veel over hoe uitgebreid hun krachten zijn."

Samengesteld uit verschillende bronnen door Rickey De Ridder