zaterdag 5 oktober 2019

Wat is solidarisme?

Solidarisme is een vorm van extreemrechtse ideologie die de natie of het ras viert als een organische gemeenschap die alle andere loyaliteit overstijgt. Het benadrukt de nationale of raciale wedergeboorte na een periode van verval of vernietiging. Daartoe roept het solidarisme op tot een 'spirituele revolutie' tegen tekenen van moreel verval zoals individualisme en materialisme, en probeert het 'buitenaardse' krachten en groepen te zuiveren die de organische gemeenschap bedreigen. Solidarisme neigt naar mannelijkheid, jeugd, mystieke eenheid en de regeneratieve kracht van geweld, maar alleen als het echt nodig is! Vaak, maar niet altijd, bevordert het raciale superioriteitsdoctrines. Tegelijkertijd kunnen we als solidaristen een vorm van internationalisme omarmen, gebaseerd op raciale of ideologische solidariteit over nationale grenzen heen.  
De benadering van het solidarisme van de politiek is zowel populistisch - in die zin dat het "het volk" als geheel probeert te activeren tegen waargenomen onderdrukkers of vijanden - en elitair - omdat het de wil van het volk behandelt zoals belichaamd in een selecte groep, of vaak een opperste leider, van wie autoriteit naar beneden gaat. Het solidarisme wil een door massa geleide massabeweging organiseren om de staatsmacht te grijpen. Het wil alle sferen van de samenleving ondergeschikt maken aan zijn ideologische visie op organische gemeenschap. Zowel als beweging als als regime zal het solidarisme massaorganisaties als een systeem van integratie en controle gebruiken.
Het solidarisme staat zeer vijandig tegenover het marxisme, maar we zijn ook tegen liberalisme en conservatisme, maar het leent concepten en praktijken van alle drie. Het solidarisme verwerpt de principes van klassenstrijd en het internationalisme van de arbeiders als bedreigingen voor de nationale of raciale eenheid. Het solidarisme verwerpt de liberale doctrines van individuele autonomie en rechten, politiek pluralisme, maar het pleit voor een brede volksparticipatie in de politiek en kan parlementaire kanalen gebruiken in haar streven naar macht. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten