Wat is nationaal anarchisme?

Nationaal-anarchisme groeide uit het fascisme van de derde positie, een anti-kapitalistische uitloper die gelooft in racistisch separatisme in plaats van witte suprematie. Nationaal-anarchisme werd gevormd door verouderde skinheads in een poging om anarchistische en radicale bewegingen te infiltreren en deze activisten in de richting van extreemrechtse nationalistische politiek te brengen. Sommige Amerikaanse nationaal-anarchisten zeggen liever "tribal" in plaats van "national"; dit verwijst naar het organiseren van verschillende, vaak etnisch gescheiden "tribale" neigingen in een pan-secessionistische alliantie. Er zijn vergelijkbare groepen in Duitsland, Rusland, enz. Die zich verkleden als anarchisten of linkse groepen, en zich hun afbeeldingen en slogans eigen maken - maar ideeën promoten over vreemdelingenhaat, blanke suprematie, racisme, islamofobie, antisemitisme en homofobie.

Troy Southgate is een fascistische activist sinds de jaren 1980 en is de leider van de Nationale "Anarchistische" Beweging (NAM)

In Groot-Brittannië publiceren nationaal-anarchisten boeken over fascistische leiders in een poging hun ideeën nieuw leven in te blazen. In Australië zijn ze betrokken bij anti-moslim- en anti-immigrantenpolitiek en worden ze geleid door een voormalig lid van Volksfront, een skinheadgroep. De Bay Area-groep was betrokken bij een straatgevecht op mei-dag met antifascisten na deelname aan een anti-immigratierally met de Minutemen. Hun andere activiteiten omvatten het infiltreren van een pro-Palestijnse parade met antisemitische propaganda, het doneren van voedsel alleen aan blanke daklozen, het protesteren tegen een queer street fair en vertoningen van de film 'Machete' (omdat ze anti-blank zijn), en het verbranden van een koran . Leden van al deze groepen zijn heen en weer gegaan tussen nationaal-anarchistische organisatie en traditioneel fascistisch en extreemrechts politiek werk.

De bekendste nationaal-anarchist is de Brit Troy Southgate.


Ideologie

Het conservatieve revolutionaire concept van de anarch, zoals gearticuleerd door Jünger, staat centraal in het nationaal-anarchisme. Nationaal-anarchisten zien de kunstmatige hiërarchieën die inherent zijn aan de staat en het kapitalisme als systematisch onderdrukkend en ecologisch destructief. Ze distantiëren zich van het fascisme en het marxisme als statist en totalitair, en verwerpen het nazisme als de in diskrediet gebrachte ideologie van een mislukte dictatuur.

Nationaal-anarchisten zien moderniteit, liberalisme, materialisme, consumentisme, immigratie, multiracialisme, multiculturalisme en globalisering als de primaire oorzaken van de sociale achteruitgang van naties en culturele identiteit. Ze benadrukken een strategische en ideologische alliantie van raciale separatisten in de westerse wereld, neo-Euraziatische groepen in Rusland, islamisten in de moslimwereld en autonome en secessionistische bewegingen in de minst ontwikkelde landen om weerstand te bieden aan de "Nieuwe Wereldorde" - globalisering gezien als een instrument van door joden gedomineerd internationaal bankwezen en Amerikaans imperialisme - dat onvermijdelijk leidt tot wereldwijde economische ineenstorting en ecologische ineenstorting.

Nationaal-anarchisme weerspiegelt de meeste spanningen van het anarchisme door de wens uit te drukken om menselijke relaties te reorganiseren, met de nadruk op het vervangen van de hiërarchische structuren van de staat en het kapitalisme door lokale, gemeenschapsbesluitvorming. Nationaal-anarchisten pleiten echter voor collectieve actie georganiseerd volgens de lijnen van etnische nationale identiteit, en streven naar een gedecentraliseerde sociale orde waar stammen een autonome dorpsgemeenschap bouwen en onderhouden, als een organische eenheid, die politiek meritocratisch, economisch zelfvoorzienend is en ecologisch duurzaam.

Nationaal-anarchisten zijn ethnopluralisten, die zich verzetten tegen multiracialisme en miscegenatie, maar ze willen geen racistisch beleid opleggen aan anderen omdat ze het universalisme verwerpen en het particularisme omarmen. Nationaal-anarchisten, die het recht op verschil verdedigen, pleiten publiekelijk voor een maatschappelijk model waarin gemeenschappen die racistisch, etnisch, religieus of seksueel separatisme beoefenen in staat zijn vreedzaam naast gemengde of geïntegreerde gemeenschappen samen te leven zonder geweld te vereisen. Ze beweren dat "National Autonomous Zones" (NAZ) zouden kunnen bestaan ​​met hun eigen regels voor permanent verblijf zonder de strikte etnische verdeeldheid en geweld bepleit door andere vormen van "bloed en bodem" etnisch nationalisme. Zij voeren verder aan dat gebieden zonder significante menselijke ontwikkeling en grensgebieden gezamenlijk worden gehandhaafd en dat vrije zones worden ingesteld die handel en delen tussen gemeenschappen mogelijk maken met instemming van alle betrokken partijen. Sommige nationaal-anarchisten zien de oprichting van alleen-witte NAZ's die zich hebben afgescheiden van de staatseconomie - no-go gebieden voor ongewenste etnische groepen en staatsautoriteiten - als een strategie om burger- en raciale strijd aan te wakkeren om een ​​raciale burgeroorlog en de ineenstorting van het kapitalistische systeem.  

Geschreven door Rickey De Ridder.

Toekomstproblemen

Misschien een leuke cartoon maar zal worden bewaarheid als we geen duidelijke regels opleggen.

Socialisme: Is het goed voor u - Of voor de socialisten zelf?

Socialistische landen zijn vaak de thuisbasis van genocide, marteling, werkkampen van slaven, religieuze vervolging, massamoord door hongersnood, repressie door de politie en Orwelliaanse surveillance - en een lange lijst van extra onuitsprekelijke misdaden. Socialisme heeft een spoor van bloed, ellende, dood en vernietiging ongeëvenaard in de menselijke geschiedenis. Meer dan 100 miljoen mensenlevens werden vernietigd en nog een paar miljard leden leden hun leven, carrière, gezin en gemeenschappen door het socialisme.

Op dit moment krimpt Venezuela, een land met 's werelds grootste oliereserves en dat een van de meest welvarende landen in Zuid-Amerika was, onder de gevolgen van het socialisme: planken in de kasten zijn leeg van voedsel en andere benodigdheden, gevangenen hebben hun toevlucht genomen tot kannibalisering van andere gevangenen, ziekenhuizen hebben geen voorraden en zijn smerig, overal is er misdaad, de honger heerst en mensen vluchten het land uit.

Maar miljoenen verdedigers van het socialisme zijn geconditioneerd om al deze kwesties eenvoudig af te doen met een flipperende, "Oh, dat is een ander socialisme." Ze "weten gewoon" dat het "Democratische Socialisme" dat Bernie Sanders en vrienden promoten gaat over zorgzaamheid - over de armen, over gerechtigheid, over gelijkheid - en dat het simpelweg bedoeld is om de tekortkomingen van het kapitalisme te verhelpen. Dat is hun tenslotte beloofd. 

Als politieke beloften echter altijd waar zouden blijven, zou Hitler zijn gestorven als een nationale held en een internationaal rolmodel na het nakomen van zijn beloften om de misdaad te verlagen, Duitsers te verenigen, volledige werkgelegenheid te creëren, de rijkdom van Duitsers in het algemeen te vergroten, nationale trots inboezemen, en niveau samenleving  - allemaal in het proces van het creëren van een nationalistisch socialistisch (Nazi) wonderland dat duizend jaar zou duren. (Ik neem aan dat iedereen weet hoe dat afliep.) Soortgelijke beloften werden gedaan door de massamoordenaars in Rusland (Vladimir Lenin en Joseph Stalin), in China (Mao Tse-tung), in Cambodja (Pol Pot), in Cuba (Fidel Castro ), in Zimbabwe (Robert Mugabe), enz.

Maar het socialisme in de Verenigde Staten kon gewoon niet totalitair zijn, toch?

Laten we een paar feiten bekijken:

• Programma's die socialisten in dit land willen, zijn volledige controle van de overheid over de gezondheidszorg (inclusief de soorten behandelingen die voor u beschikbaar zijn en, nog belangrijker, niet beschikbaar voor u), controle over de energiesector (inclusief zelfs een mandaat voor de soorten voertuigen die u mag kopen) en een heropbouw van het hele energienetwerk), controle over scholen (inclusief commando over welke soorten voedsel worden geserveerd en de inhoud van lessen), controle over iemands pensioen (inclusief hoeveel rijkdom je moet kunnen sparen voor pensioen), een eliminatie van de meeste wapens die nuttig zouden kunnen zijn voor zelfverdediging, haatmisdaadwetten die een einde maken aan vrijwel alle publieke uitingen van het christendom, enz. Met andere woorden, de socialisten verwachten de macht te krijgen om je te vertellen hoe je moet leven, wat om te geloven, wat je wel of niet zegt, en of je wel of niet medisch behandeld en in leven gehouden wordt.  

• De Democratische Socialisten, die nu een aanzienlijke buy-in van de Democratische Partij hebben, willen de Amerikaanse grenzen openstellen voor alle nieuwkomers (gastvrij de vluchtelingen in de wereld), en een Gallup World Poll uit 2018 resulteerde dat 158 ​​miljoen mensen van over de hele wereld willen naar Amerika komen - en waarschijnlijk hun families meenemen. Een dergelijke toename zou leiden tot ons nieuwe socialistische wonderland - waar de belangrijkste aspecten van het leven door de overheid worden beheerst - tekorten, protesten en geweld, en een regeringsoptreden in alle gebieden.

• De jaarlijkse socialismeconferentie in Chicago, die wordt gesponsord door de Democratic Socialists of America (DSA), bevat toonaangevende socialisten en 'progressieven' - zoals Frances Fox Piven, Cornel West, Amy Goodman en Naomi Klein. Het heeft ook enkele zeer verontrustende tradities, waaronder het zingen van 'De Internationale' door de verzamelde menigte. 'De Internationale', voor degenen die de Koude Oorlog zijn vergeten (of te jong om het te weten), is het volkslied van communisten wereldwijd. Het was het officiële volkslied (in het Russisch) van de Sovjetunie. Toch kun je jaar op jaar kijken naar bezoekers van de jaarlijkse socialismeconferentie, massaal, enthousiast de communistische teksten uitschudden, met communistische gebalde vuist saluerende pompen. Het zijn echte bolsjewieken die uit de kast komen. Dit zou je iets moeten vertellen. Dit zijn de communistische / socialistische kaders die eigenlijk de 'progressieven' van Bernie-AOC-Warren-Omar-Tlaib-Pressley leiden.

• Onze vriendelijke buurtsocialisten zijn ook voor 'wereldsocialisme', dat gepaard gaat met zware doses van de VN, die zelf wordt geplaagd door schandalen. De organisatie Democratic Socialists of America (de mensen van Bernie-AOC) is al lang lid van de Socialist International, de oudste, grootste wereldwijde organisatie van socialistische en communistische partijen. De Socialist International, die veel van zijn bestuursvergaderingen op het hoofdkantoor van de VN in New York houdt, is aan boord om de VN te machtigen met een enorme wereldwijde autoriteit. De DSA ondersteunt de meeste VN-ondernemingen, waaronder de VN-Overeenkomst inzake klimaatverandering, die een radicale centrale planning in communistische stijl zou opleggen aan de hele planeet.

Onnodig te zeggen dat de a la carte 'gematigde socialisten' die denken dat ze hun eigen mildere, vriendelijkere socialisme kunnen creëren, klaar staan ​​voor een grof ontwaken. De glibberige helling van 'democratisch socialisme', glijdt uiteindelijk en onvermijdelijk over in totalitair socialisme.

Communistisch-kapitalistische botsing

In feite zou het socialisme niet alleen onvermijdelijk leiden tot repressie en zelfs tot geweld, maar er is nog een verontrustend feit dat aangeeft dat een toekomstige socialistische realiteit in dit land niet lijkt op de beloften van socialisten op dit moment. Dat feit is dit: veel van de rijkste mensen ter wereld - mensen die de meeste socialisten zeker zouden beschouwen als gierkapitalisten en rijkdom veroorzakende criminelen die de armen in de wereld smoren - zijn enkele van de grootste aanhangers van niet alleen het Amerikaanse nationale socialisme, maar het mondiale socialisme. De vele linkse groepen in de USA - Change.org, Planned Parenthood, Black Lives Matter, MoveOn.org, ACLU, enz. - zouden nauwelijks bestaan, behalve de miljarden dollars die ze hebben ontvangen van stichtingen met namen als Rockefeller, Ford , Carnegie en Gates, en individuele miljardairs met namen als Rockefeller, Soros, Steyer, Bloomberg en Sandler.

Na zijn bezoek aan het communistische China in 1973 schreef David Rockefeller, toen de beroemdste bankier ter wereld: "Men is onmiddellijk onder de indruk van het gevoel van nationale harmonie", en "er is een zeer reële en doordringende toewijding aan voorzitter Mao en Maoist principes. "Hij ging verder met de verbazingwekkende bewering dat" het sociale experiment in China onder leiding van voorzitter Mao een van de belangrijkste en meest succesvolle in de menselijke geschiedenis is. "Houd in gedachten dat hij dit bezoek en deze verklaring aflegde tijdens het hoogtepunt van De gewelddadige culturele revolutie van China, toen de Rode Garde van Mao de mensen in China moordde, martelde en terroriseerde.

Rockefeller, bekend als 'Mr. Globalist ', was voorzitter van de Council on Foreign Relations en de Trilateral Commission en een topleider van de uber-elite Bilderberg Group. Hij en zijn collega-globalisten hebben consequent de centralisatie en concentratie van politieke en economische macht in binnen- en buitenland bevorderd, en hebben vele marxistische dictaturen geholpen bij het onderdrukken van hun volkeren. De miljardairglobalisten van Wall Street kolossen zoals Goldman Sachs, Morgan Stanley en Citibank, en Big Tech-reuzen zoals Apple, Microsoft en Google houden van communistisch China en andere socialistische regimes over de hele wereld. Ten eerste houden ze ervan om marktaandeel te krijgen van de overheid, in plaats van te moeten concurreren op een vrije markt met andere gevestigde bedrijven en startende ondernemers. Ze geloven dat hun rijkdom en positie hen een permanente, bevoorrechte rang onder de heersende elite zal garanderen.

De globalisten en de communisten / socialisten streven allemaal hetzelfde na: macht, rijkdom en controle. En ze werken samen om macht te centraliseren en alle checks and balances te verwijderen die de uitoefening van die macht belemmeren. Ze weten echter dat een openlijke oproep tot macht ("Geef me macht over elk aspect van je leven") een totale niet-starter is - zelfs "progressieven" zouden hier tegenin gaan. Nee, de socialistische roep om macht moet altijd worden gecamoufleerd met voorstellen voor 'helpen', 'redden' en 'hervormen'. Zoals bij 'helpen' van de kinderen, ouderen, daklozen en armen, of 'redden' van de omgeving, of "hervorming" van het onderwijs, het strafrechtsysteem, etc.

Power Grab

Geloven socialistische politieke leiders echt hun eigen propaganda, of gebruiken ze alleen humanitaire retoriek om de macht te grijpen? Probeerde Hitler oprecht het Duitse volk te helpen toen hij het nationale socialisme aan de natie oplegde? Hoe zit het met massamoordenaar Vladimir Lenin, toen hij de macht greep in Rusland, of massamoordenaar Mao Tse-tung, toen hij zijn "Volksrepubliek" in 1949 oprichtte in China? Of Fidel Castro toen hij Cuba in 1959 overnam? Het was pas jaren later dat Castro naar buiten kwam en toegaf dat hij de hele tijd een communist was geweest, maar zijn ware trouw had verborgen, zijn dictatuur op de markt bracht als een 'humanistische' en 'socialistische' revolutie.

Dit leidt tot het tweede grote probleem met het versterken en verrijken van de arme meme: socialisme is geen programma voor het delen van rijkdom ; het is een controleer-de-rijkdom-programma . Om de rijkdom te 'herverdelen', zoals socialisten beloven, moeten ze eerst de rijkdom in beslag nemen - zelfs van degenen die het niet goed hebben.

Marx 'co-auteur Frederick Engels schreef in 1888, in de 40e verjaardag van het Communistisch Manifest , dat het traktaat oorspronkelijk het Socialistisch Manifest zou worden genoemd. Maar uiteindelijk werd het Communistisch Manifest gekozen als titel, omdat men destijds dacht dat het manifest effectiever zou zijn met de naam communisme voorop te stellen.

Het Communistisch Manifest noemt socialisme meer dan 100 keer. Het verklaart ook: "De theorie van het communisme kan worden samengevat in de enige zin: Afschaffing van privé-eigendom." Hieruit volgt onontkoombaar dat alle eigendom dan zou worden gecontroleerd door de regering - de staat - en de heersende elites die de regering. Afschaffing van privébezit schaft de middelen af ​​waarop het individu en het individuele gezin voor zichzelf kunnen zorgen. Het garandeert dat ze voor hun levensonderhoud afhankelijk zullen zijn van de staat. Het plaatst hen stevig onder de ijzeren controle van de staat.

Socialisme betekent natuurlijk het versterken van de staat, in naam van 'het volk'. Het betekent het geven van enorme nieuwe bevoegdheden aan de overheid - politici en bureaucraten - om van sommigen af ​​te nemen om aan anderen te geven. Een groot deel van de ingebakken verleiding is de overtuiging dat de regeringsnemers alleen andermans geld en andermans eigendom zullen nemen, niet het mijne. Dat is altijd hoe het begint. De universele ervaring - van Rusland, China en Zimbabwe tot Cuba, Venezuela en tientallen andere landen - is echter dat het eindigt met de staat die alles van iedereen neemt en overdraagt ​​aan de nieuwe heersende elites van de Communistische Partij.

De elites hebben altijd speciale privileges en bevoegdheden: topbanen en educatieve slots, speciale winkels, weelderige levensstijlen, exclusieve huisvesting en medische zorg, reizen en nog veel meer. Moeten we realistisch iets anders verwachten? Zoals Lord Acton beroemd opmerkte, "Macht neigt naar corrupte en absolute macht corrumpeert absoluut." De immense concentratie van macht onder het socialisme leidt onvermijdelijk tot immense corruptie. Deze centralisatie en concentratie van macht - ervaring bewijst steeds opnieuw - wordt niet gebruikt om de mensen ten goede te komen, maar om hen te onderdrukken, te beroven, tot slaaf te maken, zelfs uit te roeien. We hebben keer op keer gezien dat een regering die groot genoeg is om de mensen alles te geven wat ze willen groot genoeg is om alles van hen af te nemen - en niet alleen hun geld, maar ook hun vrijheid en hun leven.

Rickey De Ridder - woordvoerder VSM

2020 Zal ​​Amerika het nieuwe China zijn?

Door Roger L. Simon en vertaalt door Rickey De Ridder

 

Terwijl dappere Hong Kongers protesteren tegen het totalitaire communistische Chinese regime in de straten en op de luchthaven van hun stad, lijkt de stemming hier in het Westen, zelfs in de Verenigde Staten, de tegenovergestelde richting op te gaan.

Ik verwijs niet alleen naar de gewelddadige zogenaamde anarchisten van Antifa, die vaak emotioneel gestoorde community college-instructeurs achter hun Guy Fawkes-maskers blijken te zijn, maar naar de grotere tijdsgeest. Van Big Tech tot Hollywood tot onze media tot onze campussen tot de campagne-retoriek van vrijwel elke Democratische kandidaat, we gaan op weg naar een homogenisering van gedachte en actie die, nou ja, Chinees communistisch van stijl en uiteindelijk inhoudelijk is.

Voorzitter Mao zei: 'Laat honderd denkrichtingen beweren', heel goed wetend wiens overhand zou hebben. We betalen zelfs dat soort lippendienst niet meer. Enige vorm van politieke correctheid domineert onze grote instellingen al jaren met minimale pushback.

Behalve de verkiezing van Donald Trump, die door onze elites als een gruwelijke afwijking werd beschouwd. Hoe zou zo'n vulgaan tot zo'n macht kunnen komen? (Het maakt niet uit dat ze zelf even, zo niet meer, verwerpelijk waren, zoals de onthullingen van Epstein aantonen.)

Omdat het beleid van Trump vaak aantoonbaar goed en soms zelfs conventioneel was, concentreerden aanvallen op hem zich op zijn persoonlijkheid. Dat was vooral het geval omdat zijn eigen persoon die verenigende en totalitaire (wat anders?) Impuls naar politieke correctheid ten val bracht.

Dus een Amerikaanse Culturele Revolutie - niet zo ver van de originele Chinese, behalve tot nu toe geen dunce caps - is opgezet door die verschillende elites van het Academic-Hollywood-Media Complex. Eigenlijk is het al lang op zijn plaats; alleen nu escaleert het en nadert een point of no return.

Schrijvers en denkers zijn getto. Alleen goedgekeurde Republikeinse experts zijn toegestaan, althans voor lange tijd, in reguliere kranten of televisieshows. De kunst is vrijwel volledig rechts van het terrein geworden. Conservatieve professoren zijn een bedreigde soort aan onze universiteiten, zo niet al uitgestorven.

Dat is de reden waarom het geen toeval is dat u democraatvoorstellen op het campagnespoor 2020 ziet die uit Lenin's speelboek hadden kunnen worden gehaald. Ze maken slechts deel uit van deze uitgezaaide tijdsgeest. Dat deze ideeën keer op keer zijn mislukt, is niet van belang. Ze klinken goed.

Kijk niet naar China of de Sovjet-Unie of Cambodja of Cuba of Venezuela of Noord-Korea of ​​het hele Oostblok toen het communistisch was, om nog maar te zwijgen over Angola, Mozambique en Ethiopië plus vele anderen die allemaal op uniforme wijze flirtten met socialisme / communisme om desastreuze doeleinden. Kijk naar Denemarken! En negeer alstublieft dat dat extreem homogene land een kleine bevolking heeft die ongeveer de helft kleiner is dan die van Los Angeles County en dat ze zelf minder socialistisch zijn geworden in hun feitelijke beleid. We kunnen het land van Hans Christian Anderson als ons model gebruiken.

Maar de trieste waarheid is dat we al halverwege onze Chinese ificatie zijn. Google, et al., Hebben het voor ons gedaan. Voorzitter Mao had nooit van hun succes kunnen dromen. Voor de grote stuurman kwam macht, zoals hij in het kleine rode boek schreef, voort uit de loop van een geweer. Hoe de eerste helft van de 20e eeuw van hem. Kracht tegenwoordig begint met de klik van een zoekmachine. Zonder dat we ons daarvan bewust zijn, wordt ons verteld wat we moeten denken. We hebben al 'sociale credit scores', net als onze Chinese broers en zussen. Het is praktisch voorbij. Gevangen tussen Google - de superregering - en onze eigen alziende seculiere overheid, verdwijnt de burger als individu.

Boekrecensie: hoe de KGB de moderne islamitische jihad creëerde

Hoogste rang Sovjet-blok defector onthult eindelijk vervelende geheimen van desinformatie

Communisten creëerden de moderne islamitische terreurbeweging? Klinkt gek, maar het is waar! 

Toch is van alle verbazingwekkende desinformatiecampagnes die onlangs zijn onthuld door de hoogste sovjetblokspionnencommissaris die ooit naar de VS is overgelopen Ion Mihai Pacepa, misschien geen enkele belangrijker dan de schokkende manieren waarop de communistische inlichtingenmachine de islamitische terroristische epidemie van vandaag vrijwel heeft uitgevonden. In feite, zegt luitenant-generaal Ion Mihai Pacepa, voormalig hoofd van de buitenlandse inlichtingendienst van Roemenië en topadviseur van dictator Nicolae Ceausescu, die het Arabische en islamitische antisemitisme aanwakkerde en terrorisme promootte, stond jarenlang hoog op de takenlijst van de KGB.

Pacepa, al tientallen jaren een insider op topniveau in de brede desinformatie-activiteiten van het Sovjetblok, is de co-auteur van "Desinformatie: voormalige spionager onthult geheime strategieën voor het ondermijnen van vrijheid, aanval op religie en bevordering van terrorisme", gepubliceerd door WND Books . Zijn co-auteur is historicus en professor Ronald Rychlak.

Na een gewetenscrisis zakte Pacepa in 1978 over naar de Verenigde Staten en werd een cruciale aanwinst voor Amerikaanse inlichtingendiensten, dhij werd jarenlang ondervraagd door de FBI en anderen. Toen hij in 1988 als Amerikaans staatsburger werd ingeburgerd, had de CIA, die Pacepa die de enige persoon in de westerse wereld was die een hele spionagedienst van de vijand zelf vernietigde - degene die hij zelf beheerde - hem officieel geprezen: 'Je hebt gemaakt een belangrijke en unieke bijdrage aan de Verenigde Staten waar u terecht trots op kunt zijn. Daarom geef ik mij bij deze gedenkwaardige en plechtige gelegenheid veel plezier om je als Amerikaans staatsburger geluk en voldoening te wensen. '

Naar verluidt verwees president Ronald Reagan naar Pacepa's eerste boek, 'Red Horizons', als 'mijn bijbel voor het omgaan met dictators'.

In "Desinformatie" wordt de ware kwaadwilligheid en adembenemende reikwijdte van inlichtingen- en desinformatieoperaties van het Sovjetblok onderzocht als nooit tevoren - en ver van de academische "Koude Oorlogsgeschiedenis" zullen de onthullingen van het boek waarschijnlijk de manier veranderen waarop Amerikanen de wereld van vandaag begrijpen.

Pacepa vat enkele manieren samen waarop de KGB en aanverwante communistische inlichtingendiensten in het geheim modern Arabisch terrorisme hebben gecreëerd en aangewakkerd:

“Eind jaren zestig droeg KGB-hoofd Yuri Andropov, met wie ik ooit samenwerkte, de desinformatie-machinerie van het Sovjetblok op door de rest van de wereld tegen de VS te keren door antisemitisme nieuw leven in te blazen. Andropov wist dat de VS bij Israël zou staan ​​en dat hij de Europese linksen en de islamitische wereld kon overtuigen dat Amerika werd gedomineerd door joden.

“De desinformatie van Andropov kwam aan het licht in 1969, toen Palestijnse terroristen - stiekem getraind op de speciale operatieschool van de KGB Balashikha ten oosten van Moskou - een El Al-vliegtuig kapen en het landden in Algerije. Daar werden 32 Joodse passagiers vijf weken gegijzeld, gedurende welke tijd Andropov's desinformatie-machine Israël en de VS afbeeldde als de belangrijkste gevaren voor de wereldvrede.

“Dit patroon bleef jarenlang bestaan, terwijl Andropov zijn inspanningen uitbreidde van het kapen van Israëlische vliegtuigen tot het organiseren van openbare executies van 'zionisten'. Andropov's marionet, Dr. George Habash, marxistisch leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, legde uit: 'Eén Jood ver van het slagveld doden is effectiever dan honderd Joden doden op het slagveld, omdat het meer aantrekt aandacht.'"

Tegen 1972, schrijft Pacepa, die in de VS woont onder een CIA-beschermende identiteit vanwege de nog steeds actieve moorddreigingen tegen zijn leven, de desinformatie-machine van de KGB 'werkte de klok rond om de islamitische wereld ervan te overtuigen dat de VS van plan was de rest van de wereld in een zionistisch leengoed. '

Andropov, herinnert hij zich, was volledig geobsedeerd door overtuigende moslims dat het Amerikaanse congres samenzweerde om de joden de wereld te laten overnemen. "Als we moslim-antisemitisme oppeppen," zou Andropov zeggen, "dan zouden terrorisme en geweld tegen Israël en Amerika natuurlijk volgen."

Onthullend dat de KGB en gerelateerde Sovjetblok inlichtingendiensten zo'n 4.000 "agenten van invloed" naar het Arabisch-Moslim Midden-Oosten stuurden om deze agenda vooruit te helpen, zegt Pacepa dat hij helaas betrokken was bij de verspreiding van het meest beruchte en duurzame antisemitische propaganda in het hele Midden-Oosten:

... De Roemeense DIE (tegenhanger van de KGB buitenlandse inlichtingendienst), die ik leidde, ontving in 1972 van de KGB een Arabische vertaling van de oude Russische valsheid in geschrifte: "De protocollen van de oudsten van Zion." We ontvingen ook "documentair" materiaal in het Arabisch geproduceerd door de Sovjet desinformatie die 'bewees' dat Amerika een zionistisch land was wiens doel het was de islamitische wereld in een joods leengoed te transformeren. Mijn DIE werd bevolen om deze documenten te verspreiden binnen de beoogde islamitische landen. Tijdens mijn latere jaren in Roemenië verspreidde DIE DIE elke maand duizenden exemplaren van "De protocollen" en soortgelijke "documenten".

Het ultieme resultaat van deze veelzijdige KGB-geleide desinformatiecampagne gericht op de Arabisch-moslimwereld, schrijft Pacepa  "werd gezien op 11 september 2001. Het wapen van keuze voor die gruwelijke daad was een gekaapt vliegtuig - een concept bedacht en geperfectioneerd door de desinformatie-machines van Andropov. ”

Het boek 'Desinformatie' - evenals de langspeelfilmdocumentaire , gelijktijdig uitgebracht door WND Films - gaan dieper in op onderzoek naar desinformatiecampagnes die het meest conventionele geopolitieke denken op zijn kop zetten. Met betrekking tot terrorisme bijvoorbeeld, laat het boek zien dat Yasser Arafat, algemeen beschouwd als een meer dan levensgrote Palestijnse leider, geboren in Jeruzalem en winnaar van de Nobelprijs voor de vrede, eigenlijk een creatie van de KGB was. Arafat werd geboren in Egypte, niet in Jeruzalem (de KGB vernietigde zijn originele geboortedocumenten en creëerde nieuwe, onthult Pacepa) en was een toegewijde marxist die de vader van het moderne terrorisme werd.

Ongelooflijk, de opvolger van Arafat, Mahmoud Abbas, werd opgeleid in Moskou op een door KGB gerunde school. Iran's Ayatollah Khomeini werd ook getraind door Moskou. En zelfs de topman in Al-Qaida, Ayman al-Zawahiri, werd getraind door de KGB, zoals onthuld door KGB-overloper Alexander Litvinenko, die werd vermoord door Poloniumvergiftiging.

"Desinformatie" is het eerste boek ooit geschreven door een Sovjetblok spionchef wiens introductie werd geschreven door een voormalige Amerikaanse spionchef - R. James Woolsey, voormalig directeur van de CIA. Woolsey schrijft:

"Desinformatie" zal de manier veranderen waarop u naar intelligentie, buitenlandse zaken, de pers en nog veel meer kijkt. ...

[Pacepa] en zijn vooraanstaande co-auteur, professor Ronald Rychlak, doen iets opmerkelijks in dit boek. Ze helpen ons niet alleen om de geschiedenis en veel van de huidige desinformatieoperaties die we blijven zien te begrijpen - vooral uit Rusland en landen in het Midden-Oosten - maar geven ons ook een goed begin bij het leren hoe ze te verslaan.

Kortom, ze openen een wereld waarvan velen van ons niet wisten dat ze bestonden, en bijna iedereen die het wel wist, had ze ernstig onderschat.

Bron: http://www.wnd.com/2013/07/ex-spy-chief-how-kgb-created-islamic-jihad/#ZTBShDuH3taMYmGS.99